H χρήση σιτηρών στην ακέραιη μορφή τους αποτελεί πλέον μία διαδεδομένη πρακτική αφού μειώνει το κόστος της ζωοτροφής. Συνήθως χρησιμοποιούνται το σιτάρι, η βρώμη και το κριθάρι (ή μίγμα βρώμης-κριθαριού) αναλόγως τη διαθεσιμότητα της περιοχής που παρασκευάζεται η ζωοτροφή. Το κριθάρι καλό είναι να χρησιμοποιείται στην αποφλοιωμένη του μορφή.
Στην Ελλάδα επικρατέστερο σιτηρό για τη χρήση αυτή είναι το σιτάρι.
Συνοπτικά η χρήση άσπαστου σιταριού συντελεί στα εξής:
- βελτίωση της μικροχλωρίδας του εντέρου
- βελτίωση της αποτελεσματικότητας της πέψης
- βελτίωση της εικόνας της στρωμνής εντός του θαλάμου
Τέλος, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις οτι καθιστά τα κοτόπουλα λιγότερο ευπαθή σε κοκκιδιώσεις.
Οταν ο παραγωγός αποφασίσει να το ενσωματώσει θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Κατά τις πρώτες δέκα ημέρες δεν χορηγείται καθόλου άσπαστο σιτάρι καθώς το πεπτικό σύστημα των κοτόπουλων δεν είναι ακόμα ώριμο. Από την 11η ημέρα κι έπειτα ξεκινά η ενσωμάτωση, η οποία σταδιακά μπορεί να φτάσει το 15% άσπαστου σιταριού μέχρι την 25η ημέρα. Από την 26η ημέρα κι έπειτα μπορεί να αυξάνει και σταδιακά να φτάσει το 20% λίγο πριν τη σφαγή.
Δύο ημέρες πριν τη σφαγή θα πρέπει να διακόπτεται η χορήγηση του άσπαστου σιταριού για να αποφευχθούν επιμολύνσεις κατά τη σφαγή.
Καθώς το ποσοστό του άσπαστου σιταριού αυξάνει θα πρέπει να αυξάνουν αναλόγως θρεπτικά συστατικά και φάρμακα, ειδάλλως θα υπάρχουν δυσμενείς ειππτώσεις στην ανάπτυξη και στο τελικό παραγωγικό κόστος.
0Δήλωση Κυψελών Διαχείμασης έτους 2019
0Κτηματολόγιο: Δεν αναμένεται εκ νέου παράταση